Adoita supor un agradable paseo as fins de semana
E máis tendo en conta os días de sol deste microclima
-'Que solaz', que dirían os finos no lugar do sol que fai-
En pouco sitios como neste podemos colocarnos coma lagartos
Así que convén non desperdiciarmos ocasión ningunha
Na ponte sempre sopra a brisa polo verán e o vento no inverno
Non é raro ver rabaños prateados de muxes coa suba da marea
-Cruzan baixo os arcos dunha beira á outra da ponte-
Na illa soe medrar o fiuncho, que neste tempo arrecende a anís
Á outra beira da Canle, tralo Sarrido, albíscanse as Toxas
Primeiro a pequena e logo a grande, co balneario e o 'green'
A distancia ate a Toxa será duns tres quilómetros en liña recta
No medio encóntrase o Sarrido, a maior chaira do litoral galego
E todo un tesouro de especies coma o berberecho ou a ameixa
Aquí desemboca o Umia, trala chaira que tamén é o Salnés
A Canle é a continuación do río cara á ría, coa auga salobre
Coa baixamar, pódese ir a andar ate a Toxa Pequena
Pero máis vale ter en conta a Canle cando sobe a marea
Xa que se converte nunha perigosa, mesmo mortal, corrente
Entre a desembocadura do río e a Toxa Pequena hai máis illiñas
Coma a Coelleira, moi preto da fermosísima punta de Espiñeiro
E ao fondo pode ollarse o Bao, antes do istmo que é a Lanzada
Todos estes lugares conforman un espazo natural protexido
Trátase do complexo intermareal Umia-O Grove
-Unha 'zona de especial protección das aves' de primeira orde-
Máis preto da illa está Mar de Frades, o anaco de costa ate o río
Da outra beira da ponte encóntrase o peirao do barrio de San Tomé
E no medio sobresaen as estreitas rúas de casiñas mariñeiras
-Cubertas por riba de tella roxa e polos lados de cunchas de vieira-
A visión periférica deste mirador ben fai que mereza a pena ir
Pois todo isto se pode ver dende a illa da Torre, a tan só un paso
Ningún comentario:
Publicar un comentario