Os días do cometa

Unha novela gráfica negra e rural ambientada na Galicia dos anos 80

Así é Os días do cometa, de Manolo López Poy e Miguel Fernández

Publicada este ano por Demo Editorial, trata un submundo marxinal

O cómic afonda na retroalimentación entre narcotráfico e corrupción

Entre prostitución, violencia, carencia de escrúpulos e mais barbarie

Disecciona con bisturí a degradación da relación entre vellos amigos

Un deles comercia co ladrillo e coa droga e outro é o seu can de presa

Un terceiro semella un borrachón apoucado que só saca peito co alcol

A historia comeza cunha escena que evoca a dos xogadores de cartas

A faciana do cuarto personaxe que xoga na timba tarda en desvelarse

Este último parece o único que se mantén á marxe, non sen reproches

 A obra debe o seu nome ao paso do cometa Halley en febreiro de 1986

Ao longo das súas páxinas figuran varias citas alusivas a ese fenómeno

Todas cargadas de malos presaxios que advirten sobre o que está por vir

A estética retro, oitenteira, propia daquelas datas, revive nestas viñetas

Son multitude os detalles que nolo recordan, comezando polos coches

É o caso dos catro latas da benemérita e dos dous cabalos da telefónica

Por non falar do supercinco turbo ou do 124 dos propios protagonistas

Logo están os carteis, as comecartos de panca ou o finado de Mariñas

Ademais dun contexto económico marcado pola reconversión agraria

Como ben se indica a través das tractoradas contra as políticas da UE

O guionista e o debuxante de Os días do cometa xa traballaran xuntos

Fora con O fillo da furia, publicado en 2010 tamén pola editora Demo

-Sobre as desventuras dun bandoleiro de Ortegal de inicios do s. XX-

Agora ambos os dous preparan un novo proxecto, que dará que falar

Vai sobre un home que non acaba de triunfar no mundo das touradas

Ha saír do prelo simultaneamente en varios idiomas a finais deste ano