Hoxe en día, cando alguén imaxina un mago, soe ser este
Nese nexo lingüístico entre a palabra e o pensamento
-Ese tipo de sistemas non deixan de parecerme auténtica maxia-
E este mago non é outro que o tolkieniano Gandalf
Tamén coñecido como Mithrandil, 'Peregrino Gris' en sindarin
E que en realidade é un dos Istari, un grupo de Maiar, Ainur menores
Ou sexa, trátase dun dos cinco magos creados por Iluvatar
De todos, era o máis sabio e humilde
E o único que cumpríu co seu cometido de axudar a derrotar a Sauron
O seu cabalo chamábase Sombragrís ('Shadowfax')
A súa espada non era outra que a élfica Glamdring
-Forxada polo elfo Turgon na Primeira Idade-
E o Anel do Poder que portaba era Narya, o Anel do Lume
O debuxo 'a lapis' foi realizado por Soni Alcorn-Hender
Non está nada mal, aínda que semella un retrato de Ian McKellen
-O actor que encarnou o mago nos filmes de "O Señor dos Aneis"-
O retrato a cor é de Tom Cross
Artista que xa coñecía, curiosamente, por un marcapáxinas
O caso é que a misión de Gandalf foi intervir no devir cando foi preciso
É dicir, a través do sobrenatural, 'inclinar a balanza'
E reestablecer o 'equilibrio natural das cousas'
A súa reaparición é un dos elementos máis fantásticos da obra
Que xa de por si representa unha caste de 'biblia' da literatura fantástica
Ningún comentario:
Publicar un comentario