Un feito acaecido hai uns días activou unha fatídica conta atrás
Morreu un compañeiro de carreira, David Gil, ao que estimaba
David sempre foi independente, ademais dunha persoa amable
A súa compañía resultaba grata e mantiña o seu propio criterio
Por iso o seu falecemento me doe aínda máis: pola súa empatía
Era alguén con quen non me custaba levarme ou identificarme
E non me ocorría só a min, en vista das múltiples condolencias
Ademais de estudarmos xuntos en Santiago, cadramos en Lugo
De feito, el traballaba ate hai uns tres anos na rúa na que resido
E non era raro cruzármonos e parármonos a parolar de vagar
A súa perda fáiseme aínda máis terrible por unha razón especial
É o primeiro compañeiro da facultade que se me vai para sempre
Así que a noticia da súa morte supuxo algo máis para un servidor
Representa a activación dunha conta atrás cara ao propio final
Hoxe foi el, mañá se cadra outro, e un día destes, un día destes...
Un día destes poderame tocar a min, algo que creo teño asumido
Claro que unha cousa é pensalo e outra ben distinta vivilo na pel
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
O parque de Marcos Cela
Encontrámonos na mellor época do ano para visitar un dos lugares máis senlleiros de Lugo Os xardíns de Marcos Cela vístense de outonía, co...
-
Sempre considerei que os meus mellores amigos son meus pais Por múltiples razóns, comezando polo trato que nos demos Meus irmáns sempre os...
-
Boa parte das andainas das últimas semanas dediqueinas a coñecer mellor o Fervedoira Deste río do cinto verde de Lugo unicamente percorrera ... -
Parece que foi o outro día cando fixen vinte anos en Lugo , e resulta que xa pasaron outros cinco Hoxe mesmo, cúmprese un cuarto de século d...
2 comentarios:
A min tamén me impactou a noticia, que ben definiches a David...
E agora fai o favor e desactiva esa conta atrás!
Bks
helena
Mellor será, si, que lle dea a stop a esa conta final. Xa haberá tempo para dar por premido o gran botón vermello.
Publicar un comentario