A vida con Selma

Os días pasaron voando e Selma xa cumpriu os dous mesiños

Era o tempo que tiña para estar a gusto con ela mañás e tardes

Agora terei que reincorporme ao traballo e acompañala menos

E non será nada doado, posto que a nena ben que se fai querer

Nesta escena cotiá ollámola boquexar no salón do noso fogar

A rapaciña saíunos viaxeira e xa percorreu boa parte do país

Na foto vémola no canguro coa súa nai nun parque da Coruña

E nestas outras vai de paseo pola ronda da Muralla, por Lugo

Sen esquecer que xa pasou polo Salnés, Santiago ou Ourense

E nesta imaxe atopamos outra estampa costumista, a do baño

Nela apréciase o parecido físico que a raíña moura ten con nós

Eu son o meniño que posa xusto debaixo, nunha foto de 1977

E a nena que se encontra xusto debaixo é Marta un ano antes

-En efecto, Selma ten a faciana máis longa, coma a da súa nai-

E así é a vida con Selma, que ata o de agora discorreu plácida

Neste senso, teño que agradecer a inestimable axuda dos avós

Xa que fixeron posible que puidesemos saír as fins de semana

Como na festa do Samaín, que pasamos rodeados de amigos

Para rematar, quero deixarche un detalle pola atención prestada

Trátase dun retrato de familia improvisado no piso da miña irmá