A verdade abstracta

Ultimamente róndanme unhas notas pola cabeza

Son as da melodía que abre e pecha "Stolen Moments"

Un tema do álbum "The Blues and the Abstract Truth"

Composto polo saxofonista Oliver Nelson, foi gravado no 1961

O plantel que participou na gravación do disco era de excepción

Músicos como o pianista Bill Evans ou o trompetista Freddie Hubbard

O non menos virtuoso Paul Chambers no baixo

Ou mesmo Roy Haynes na batería

Como non cabía esperar menos, o resultado foi fóra de serie

-En particular, neste tema que serve de apertura do disco-

Se as notas son xeniais, a súa execución non é menos impresionante

Incluso cabe dicir que o resto do álbum queda nun segundo plano

Ó meu modo de ver, é unha especie de oda ó tempo perdido

Unha expresión musical dos momentos vividos ou non no cotián

E que se esvaen en reviravoltas como follas que leva o vento

-Por empregar un símil gráfico-

Doutra banda, os xaponeses UFO fixeron unha versión deste tema

Foi no 1994, no álbum "No Sound Is Too Taboo"

De feito, a versión de United Future Organization foi a primeira que oín

É máis compacta, cun tempo máis acelerado, pero igual de xenial

É tamén doutro estilo moi diferente, máis próximo ó 'acid jazz'

Á súa maneira, supón unha loa ó cosmopolitismo ben entendido

Quero dicir, ós espíritos abertos a linguaxes artísticas como esta

Á apertura de mentes á música sen fronteiras, en definitiva

Á expresión musical da verdade abstracta sen límites autoimpostos