A seguinte cidade na que pernoctamos en Transilvania era un dos pratos fortes
Nela nacera nada menos ca o mesmísimo Vlad Draculea, Vlad III O Empalador
Motivos non lle faltan, pola singularidade das súas murallas e dos seus edificios
Entre eles, salientar a Torre do Reloxo ou do Consello, que data do século XIV
As vistas pagan a pena, así que subimos para ollalas e ver o museo que alberga
-Obsérvese, ao fondo desta idílica estampa, o punto máis alto do recinto histórico-
Non moi lonxe, demos con outra construción senlleira ao pé dos muros da cidade
Era a Torre dos Zapateiros, unha das torres que lles servían de sede aos gremios
Mención especial para o hotel no que nos aloxamos, Binder Bubi, tamén de conto
Recalamos nel antes de cear nun restaurante na propia casa natal de Vlad Tepes
-O edificio amarelo que se encontra ás miñas costas nesta instantánea xa noctuna-
Tras a cea, aventurámonos a visitar a parte máis elevada do recinto amurallado
Para iso, tivemos que subir os 172 chanzos dunhas escaleiras do século XVII
Era a Scara Acoperita, a escaleira cuberta que conduce á cima desta cidadela
Para iso, tivemos que subir os 172 chanzos dunhas escaleiras do século XVII
Era a Scara Acoperita, a escaleira cuberta que conduce á cima desta cidadela
Xa na cima, había varios templos, un cemiterio e esta casa de aspecto funesto
-A verdade é que a súa iluminación contribuía a crear unha atmosfera espectral-
Finalmente, baixamos por un camiño ás escuras que nos levaría cara ao repouso
1 comentario:
qué envidia!!! por Transilvania!!
Publicar un comentario