Varsovia

A zona monumental da capital polaca éche pequecha, pero feitiña, acolledora e colorida

Logo de ser devastada por completo hai agora 70 anos, reconstruírona sen axuda externa

Pasamos pola cidade coincidindo co septuaxésimo aniversario do Alzamento de Varsovia

Así que as rúas se vían engalanadas coa bandeira nacional para conmemorar a rebelión

A praza do Mercado de Varsovia é acorde co tamaño reducido do seu recinto histórico

Aínda así, ao caer a tarde desbórdase de vida, como as terrazas das súas cervexerías

-As cales se amosan profusamente adornadas de plantas e de flores durante o verán-

Se o dragón era o símbolo da anterior capital, Cracovia, o de Varsovia é outro ser mítico

Trátase da serea, cuxa estampa abunda nas prazas e nos edificios de todo o casco vello

A devandita praza está presidida por unha figura de bronce da serea con escudo e espada

A propia serea encarna o espírito de resistencia do pobo polaco fronte aos imperios veciños

Non en van, esta nación permanecera sen estado de seu de finais do s. XVIII a inicios do XX

O país fora repartido entre rusos, prusianos e austríacos, acabando cunha potencia histórica

Nas fotos, vemos a barbacá de Varsovia, construída ao pouco de pasar a ser a nova capital

O que se conserva da zona vella de Varsovia obtivo o recoñecemento de patrimonio mundial

Rexurdindo das súas cinzas, soubo recompoñerse e converterse nunha cidade cosmopolita

Nela respírase cultura e apréciase unha educación que se bota en falta noutras sociedades

Como en xeral no resto do país, a súa é xente aberta, amable, cortés e cunha boa formación

Alí, á noitiña, asistimos a un concerto de jazz que puxo fin á nosa viaxe a través de Polonia