A vida vivida por Toño

Veño de ler a última novela de Antonio Lorenzo Gómez Charlín

-Na foto, de Iñaki Abella, ao carón dunha estatua de Cabanillas-

É autobiográfica e leva por título La vida soñada de las sirenas

Versa sobre a vida dun atleta antes e logo de deixar o deporte

Mentres residía en Cambados e unha vez se foi para Tenerife

-De como vivía na vila das sereas e emigrou á illa de Calipso-

Narrada en terceira persoa, conta con sinceridade a súa historia

Así que recomendo a súa lectura, por canto ten de descarnada

Está públicada pola editorial Lulu Enterprises en Hammersmith

Toño é irmán de Jesús, amigo de toda a vida, e téñolle aprezo

É un gran conversador, sincero, culto e repleto de humanidade

Pertence á mesma xeración dos nenos do vídeo de TVE en Friol

E, coma eles, recibiu o mesmo tipo de educación: colonizadora

Nado no 1970, usa o galego dende sempre, pero non na escrita

Así, perdeuse un escritor valioso para a literatura galega actual

Porque alguén se preocupou de que infravalorase o seu legado

A lingua de toda a súa familia, do seu irmán, miña e súa propia

A ferramenta coa que labraría calquera libro que se propuxese

Pero da que prescinde porque non o instruíron de abondo nela

É triste pero é así, e este só un exemplo de moitos outros casos

Aínda que un exemplo que doe polo que ten de próximo e caro