Bottom

Hammersmith era o lugar no que estaba ambientada a serie Bottom

-De feito, aparecía xa na cabeceira desta premiada sitcom da BBC-

Os autores, Rik Mayall e Adrian Edmondson, eran tamén os actores
Interpretaban dous personaxes que convivían nunha infravivenda

O humor desta comedia encantoume dende o primeiro día que a vin

A súa vis cómica, dunha parodia levada ao extremo, resultaba brutal

Así que non cansaba de rir coas barrabasadas destes dous antiheroes

Outra serie deles é The Young Ones, coñecida aquí como Os Novos

O guión era de Mayall, que interpretaba un estudante de Socioloxía

Pola súa parte, Edmondson facía o rol dun punky chamado Vyvyan

Folga dicir que para min estas dúas series foron das mellores que vin

-O guión resultaba anarcoimaxinativo, algo que hoxe se bota en falta-

Sen dúbida, o seu espírito marcará sempre o meu xeito de ver o mundo

Londres: Hammersmith

Rematamos a viaxe onde a empezaramos: en Londres

Alí paseamos por Hyde Park e achegámonos ao centro

Onde puidemos ollar o Eros que coroa Piccadilly Circus

Pero o que máis me gustou da cidade foi Hammersmith

Este barrio ao suroeste supuxo todo un descubrimento

Ten unha espectacular ponte vitoriana de finais do XIX

Dende a que se ven solpores sobre o Támesis coma este

Alí demos, ademais, cuns pubs con estupendas terrazas

Foi o caso de The Blue Anchor, que data do ano 1722

-É dicir, un dos locais máis antigos de toda a cidade-

Sentimos que o auténtico Londres non era outro ca este

O que estabamos a saborear coas súas excelsas cervexas

Así foi como nos embriagamos de imaxes para o recordo

 

De York a Cambridge

Na recta final da viaxe comezamos o día en York

Alí visitamos a catedral, co seu fermoso contorno

Tamén estivera aquí, e lembraba o cabalo da calesa

Exactamente co mesmo fondo que se ve nesta foto

Lucía daquela case a metade de anos dos que teño

Dentro da catedral, a luz penetra por todas partes

Así que o efecto nas vidreiras resulta espectacular

Na cripta, víase algo da arte dos invasores vikingos

Demos un paseo pola beira da muralla medieval

E mais polas rúas do recinto histórico da cidade

Coma no resto do país, encantounos o cartelismo

Alí é un oficio elevado mesmo á categoría de arte

Como tamén nos gustaron moitos dos escaparates

Pensados todos para convidarte a entrar nas tendas

Pola tarde, dirixímonos á universitaria Cambridge

Cidade con numerosos espazos verdes e botes no río

Alí vimos os seus máis prestixiosos colexios maiores
Observamos absortos o movemento do Corpus Clock

E puidemos presenciar unha cerimonia de graduación

 

De Windermere a Ripon

Volvendo a Inglaterra, dirixímonos cara ao norte, a Cumbria
Alí fomos por outro parque nacional, o do Distrito dos Lagos
Onde paseamos en barco por boa parte do lago Windermere

A estas alturas da viaxe xa fixeramos un grupiño de amigos
Varios arxentinos, un mexicano e unha parella de brasileiros
Ademais de -por que será?- españois atlánticos ou arraianos
Todos xente estupenda, coa que deu gusto estar acompañados
Dende aquí un saúdo para Ana, Junior, Chucho ou os Juans
Fostes o sal duns días nos que o pasamos fenomenalmente

De Windermere fixamos rumbo á miña querida Yorkshire

Condado coñecido de vello do que gardaba moi grato recordo

Antes de chegar a Bradford, fixemos parada preto de Ripon

Foi para visitar unha grande abadía actualmente en ruínas

O contorno natural era extraordinario, coma o monumento

Había teixos do tempo das edificacións, soutos e pradairos

E tamén aproveitamos para degustar a cervexa de xenxibre

-Era chispeante, co sabor ao tubérculo, algo picante e rica-

Da antiga Abadía de Ripon quedamos con imaxes coma esta

De Llanberis a Caernarfon

Pola metade da viaxe realizamos unha incursión a Gales

Alí fixemos un percorrido pola costa norte ate Llanberis

De onde collemos un tren a vapor ao cumio do Wyddfa

-Con 1085 metros, a montaña máis alta de todo o país-

Os trens teñen o seu encanto, pois datan do século XIX

Unha vez arriba, degustamos oggies, empanadas galesas

-Feitas con carne, cebola, patacas e queixo, e moi ricas-

Eran ideais para as brumas dun clima que se fai coñecido

Xa de volta, e sempre nun parque natural, vimos Llanberis

A foto ben podería ser a dunha paisaxe rural galega, non?

Seguindo pola rexión de Gwynedd, agardábanos un castelo

Era o de Caernarfon, do s. XIII e un dos meirandes do país

 

Coa baixamar, esta vila mariñeira recordoume a miña propia

Mesmo había unha illa da outra beira, a antiga illa de Mona

-Que na Antigüidade era considerada sagrada, e aínda o é-

Daba gusto pasear polas súas rúas e ver os carteis dos pubs

Mesmo puidemos aprender algo da lingua britónica que falan

En cymraeg, aberto dise ar agor, benvido é croeso e té panad

Caernarfon tamén foi do que máis me gustou da viaxe, abofé

Quedan pendentes outra visita e unhas pintas no Black Boy

 

De Stratford a Chester

No segundo día de viaxe fomos de Bristol cara a Liverpool

Polo camiño fixemos parada na vila de Stratford-upon-Avon

Onde visitamos a casa natal do escritor William Shakespeare

Unha vivenda do século XVI do estilo coñecido como Tudor

-O mesmo que lucía o fermoso restaurante no que xantamos-

Aquí abundaban as embarcacións de recreo, polo río e na canle

-Unha paixón inglesa que habiamos de ver en repetidos lugares-

De Stratford fomos a Chester, cidade coñecida polas súas rows

-Unhas protogalerías comerciais que datan do Baixo Medievo-

Chester conserva os muros da que era a antiga Deva romana

-Cidade sagrada en As néboas de Ávalon, de M.Z. Bradley-

Sobre unha das portas encóntrase un reloxio senlleiro no R.U.

Da muralla, preservouse a metade do seu perímetro orixinal

Percorrer o seu sombreado adarve supón un agradable paseo

Chester foi un dos destinos que máis nos engaiolaron da viaxe

-Aconsello picar nas fotos para apreciar os pequenos detalles-

Así que deixamos esta marabilla co ánimo de volver algún día

Rematamos o día en Liverpool, nun hotel da época victoriana

O Britannia Adelphi, que goza dun delicioso encanto decadente