Hai dúas citas ineludibles ó longo do ano
Unha é a noite de Walpurgis
Na que é obrigado colocar ramallos de maio
Deixar un ramallo na casa e outro no coche
A outra é a que se celebra hoxe
A que os antergos chamaban a noite de Santos
Daquela aínda non había Halloween
E tampouco se lle chamaba Samaín
Pero xa se deixaban cabazas con luces dentro
Isto xa se facía no noso país hai medio século
Deixábanse as cabazas nos camiños
Daquela a xente era máis inocente
E, claro, podía haber quen se asustase
Así que é algo noso, xa de sempre
Pero agora chámanlle doutro xeito
Disque son cousas da "globalización"
Da tan manida "globalización"
Pero o caso é que é certo
Que carallo, si que é certo...