![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4dc4ODCWrQt-3JD7gm6LUY-iNgwS62NUb9ADuFs6c-ru-zJJHmvYE3XsBH7oi41US3LZVYttE7WhTRaQgEJDKoSuP2pEhnUwmAwuL-Oi8nDeAO_o1QZcBv2OrjCNV29uuAqEXqRw-HPU/s400/oliver+nelson.jpg)
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtm-XtjSxCWwEX-hz6y-da_TKj0g4a2AMzt1DN7UOTWQ8uWTLPBGE087XkPZI2T5KJ0tEBAAr9SlLypB2Usdw0c_4zaEwXsnlHV7DPMt1_8i24PGF_4TtCyXnvXoQ4PKnwemtNXH7oQyI/s400/stolen+moments.jpg)
Ultimamente róndanme unhas notas pola cabeza
Son as da melodía que abre e pecha "Stolen Moments"
Un tema do álbum "The Blues and the Abstract Truth"
Composto polo saxofonista Oliver Nelson, foi gravado no 1961
O plantel que participou na gravación do disco era de excepción
Músicos como o pianista Bill Evans ou o trompetista Freddie Hubbard
O non menos virtuoso Paul Chambers no baixo
Ou mesmo Roy Haynes na batería
Como non cabía esperar menos, o resultado foi fóra de serie
-En particular, neste tema que serve de apertura do disco-
Se as notas son xeniais, a súa execución non é menos impresionante
Incluso cabe dicir que o resto do álbum queda nun segundo plano
Ó meu modo de ver, é unha especie de oda ó tempo perdido
Unha expresión musical dos momentos vividos ou non no cotián
E que se esvaen en reviravoltas como follas que leva o vento
-Por empregar un símil gráfico-
Doutra banda, os xaponeses UFO fixeron unha versión deste tema
Foi no 1994, no álbum "No Sound Is Too Taboo"
De feito, a versión de United Future Organization foi a primeira que oín
É máis compacta, cun tempo máis acelerado, pero igual de xenial
É tamén doutro estilo moi diferente, máis próximo ó 'acid jazz'
Á súa maneira, supón unha loa ó cosmopolitismo ben entendido
Quero dicir, ós espíritos abertos a linguaxes artísticas como esta
Á apertura de mentes á música sen fronteiras, en definitiva
Á expresión musical da verdade abstracta sen límites autoimpostos