A meu pai

Sempre considerei que os meus mellores amigos son meus pais 

Por múltiples razóns, comezando polo trato que nos demos 

Meus irmáns sempre os trataron de vostede, ao contrario do que eu 

Son cousas de ser o benxamín e das diferenzas xeracionais 

O caso é que de pequeno pasei moito tempo co meu pai 

Tanto ou máis que cos rapaces da contorna 

Cando non estaba na escola ía co meu pai a onde queira que fose 

Se ía visitar uns amigos, alá ía con el no catro latas que tiñamos 

Se ía lles dar unha man de sulfato ás viñas, aló ía con el 

Se ía trafegar á adega, aló ía tamén 

A cuestión era botarlle unha man, e de paso facerlle compaña 

Supoño que sería un xeito de compensar unha carencia 

Refírome ao tempo que non puidera pasar cos meurs irmáns 

Cando eles eran pequenos, meu pai traballaba en barcos mercantes 

-Dende finais dos anos sesenta ate principios dos setenta-

 Así que ese tempo que non puidera estar con eles pasouno comigo 

Del non só herdei este, modestia á parte, hercúleo físico que posúo 

Tamén lle debo ese, maldita sexa, estraño hábito de ser currante 

E mais, polo que xa se pode deducir, o amor pola natureza 

Ao que hai que engadir a honradez que me inculcou 

E maila, en ocasións brutal, honestidade 

A campechanía, como non, tamén vai incluída no pack 

Cando navegaba, meu pai era o cociñeiro 

-Ademais de cortarlles o pelo aos membros da tripulación- 

Polo que, en parte, tamén lle debo a afección á cociña 

Ou o feito de estar rodeado de arte africana dende pequeno 

-Tanto tallas de caoba como cadros do Camerún- 

O que me supuxo tamén un pulo para me afeccionar ás artes 

Os seus relatos de lobo de mar espertáronme outra curiosidade 

Sempre tiven necesidade de ver mapas, por aquilo de situarme 

Para saber onde estaban Port Mobile, Antwerpen, ou Maracaibo 

Ou o estreito de Messina, ou o cabo Norte, ou o golfo de Guinea 

Tal como atestemuñan fotos con quenllas do Caribe 

Ou en cargueiros ou portacontáiners que cruzaban mares xeados 

En consecuencia, tamén lle debo o afán por coñecer a xeografía 

Tamén me contou historias de sereas na costa norte de Rusia 

Onde me dixo que atopara as mulleres máis fermosas do mundo 

Agora, meu pai xa está xubilado 

Pero garda como preciosas xemas nun cofre todas estas lembranzas