Os poleiros de Armentón

Coa chegada do bo tempo, adoitamos visitar a casa dos meus tíos políticos en Armentón

Alí agárdanos unha especie de “cidade dos pequenitos” na que residen galos ou coellos

Construíron estes singulares poleiros ao contaren con máis tempo libre tras se xubilaren

Do ano pasado a este a súa vila de conto foi medrando coa adición de novos elementos

É o caso dunha casiña que une o antigo lar dos coellos co curral das galiñas poñedoras

Ou a caseta para os gatos, especie da que sempre abundaron exemplares pola contorna

Os artífices desta aldea miniaturizada, os tíos de Marta, crearan tamén a propia vivenda

Levantárana e déranlle forma eles mesmos a partir dunha pequena construción anterior

A casa chegara a figurar, hai catro anos, nun spot da principal entidade financeira do país

Agocha recunchos cheos de encanto, coa beleza propia das cousas sinxelas feitas a man

Máis cervexas amargas: Mikkeller e Evil Twin

Tras degustar as IPA monovarietais de Mikkeller, chegou a quenda doutras máis complexas

20 conxuga todas as variedades de lúpulo americanas empregadas previamente en solitario

O resultado é unha cervexa que reúne os sabores de cada unhas delas nun todo equilibrado

Menos amargo do que me soubo a Stateside, outra IPA do druída danés de grata lembranza

Outra aposta de Mikkeller é esta American Dream, unha pílsner lupulizada digna de mención

Trátase dunha bebida de baixa gradación, máis acorde co que nos teñen afeitos nestes lares

De feito, foi pensada para o seu consumo durante o verán, o que non quita de probala antes

A Mikkel Borg Bjergsø, o creador de Mikkeller, saíulle un serio competidor que ben coñece

Refírome a Jeppe Jarnit-Bjergsø, o seu propio irmán xemelgo e tamén un mago dos lúpulos

Seguindo os pasos de Mikkel, fundou en 2010 a súa propia cervexería, chamada Evil Twin

Dela saíron beberaxes coma a Falco, unha IPA americana e liviá, como o seu nome indica

Ou a Yang, unha Imperial IPA tamén de corpo lixeiro aínda que xa con dez graos de alcol

Para rematar, unha vez máis con produto nacional, loemos a cervexeira ourensá Keltius

As Indian Pale Ale que lles probei ata o de agora agradáronme bastante, como para repetir

A Keltius Miño é unha gran cervexa, ao meu ver a mellor das galegas despois da Kamek

Tamén puiden degustar unha edición limitada elaborada con distintos lúpulos australianos

Era a Humulus Lupulus, presentada nunha botella de 75 centilitros, con 8º e moito corpo

Saudarte e Beni Montero

Esta vívida pintura, “Máscara”, de Nesti Piñeiro, pódese ollar estes días en Exposalnés

Con obras doutros 44 autores, integra a mostra colectiva “Saudarte, arte contra a droga”

Paralelamente, Benito Montero expón no Pazo de Torrado unha escolma do seu traballo

Ambas as exposicións, a escasos metros unha da outra, teñen en común a variedade

Na colectiva do centro comarcal tamén participa o home de Nesti, o escultor Suso Gómez

“Conexión” e “Sarcófago” foron as obras escollidas para a mostra polo artista cambadés

De entre os numerosos cadros expostos, salientaría os peixes retratados por Edu Charlín

-O meu veciño da infancia escolleu sanmartiños e salmonetes como motivos pictóricos-

Tamén me gustaría destacar as acuarelas de Alberto Sineiro, que ven na foto Ana e Nesti

En canto á mostra do meu curmán Beni Montero, recolle as súas diversas vías de expresión

Son tanto ilustracións a lapis como fotografías e montaxes dixitais baseadas en instantáneas

Dalgunha maneira, as imaxes representan iconas do imaxinario colectivo de Cambados

É o caso da torre de San Sadurniño, do mirador do monte da Pastora ou do solpor na ría

De menor tamaño ca os debuxos ou as demais fotografías, tamén se amosan “planetas”

Son os mundos que, coma o do Principiño, creou o benxamín de entre os meus primos

Como exemplos desta serie, deixo estes “Planeta San Sadurniño” e “ Planeta Fefiñáns”

Ambas as dúas mostras poderán visitarse en Cambados toda esta semana, ata o día 27

8MIHL

8MIHL é unha exposición colectiva que abrangue diversas disciplinas artísticas

Ao longo das últimas semanas, tomou o Museo Interactivo da Historia de Lugo

Desfilaron polas salas obras de pintores, escultores, debuxantes ou fotógrafos

Case todos son amigos ou coñecidos, polo que non nos resultaba alleo de todo

Aínda que eu non puiden acudir a inauguración ningunha, si o fixo a miña familia

-Tal como se pode observar nestas fotos da galería da propia web do proxecto-

Os primeiros en expoñer foron o fotógrafo Toño de López e mailo escultor Poy

As instantáneas son retratos das xentes da aldea de Pacios, no concello do Incio

Os fotografados que aquí figuran son Eduardo da Pradeira e Pili de Queixomarío

En canto ás esculturas, pertencen a unha colección chamada Homes, homiños...

Nelas exprésanse, con liñas básicas e sinxelas, as formas humanas de sufrimento

A seguinte arte á que se dedicou esta mostra colectiva no MIHL foi a pictórica

Así, os cadros de Jojo e mais de Quique Muruais encheron boa parte do museo

Con Jorge Alba comparto, entre outros, o gusto por pintar os lenzos coas mans

A técnica dálle moi bo resultado, tal como se pode apreciar na serie Enredos

Verbo dese artista total que tamén responde ao nome de Kimuru, évos un mestre

O nome da súa serie, Figurando e Perfilandia, evoca historias tecidas a pinceladas

Dos 8MIHL, os seguintes cumios artísticos conquistados foron os da ilustración

Como representante da novena arte, acudiu o autor barallense Miguel Fernández

O debuxante amosou os orixinais das seus cómics publicadas ata o momento

O ilustrador Alberto Guitián ocupou cos seus trazos a sala onde estiveran as fotos

Levou alí as láminas do seu Circo Lorza, un espectáculo de humor de (sobre)peso

Outro peso pesado do humor gráfico lugués, Leandro Barea, acudiu a expoñer no MIHL

Torpedeou coas súas sátiras a xeralizada inconsciencia da sociedade na que vivimos

Fíxoo ocupando unha parede da mesma sala na que se expoñen as esculturas de Poy

Por último, presentouse unha interesante proposta multimedia de autoría colectiva

Trátase dunha montaxe que proxecta personaxes sobre un escenario feito de cartón

Relata pasaxes recollidas na novela As meigas de Lupa, da xornalista María Solar

Antón da Infesta deseñou o proscenio, e colaboran os actores de Achádego Teatro

Esta exposición artística multidisciplinar aínda poderá verse enteira ata o 6 de abril

Algunhas outras cervexas amargas

Se existe un rei midas no eido das cervexas, ese é o físico danés Mikkel Borg Bjergsø

Coma os augardenteiros de antano, percorre o mundo para elaborar beberaxes de autor

Nos últimos oito anos, este gurú do lúpulo revolucionou o mundo das microcervexeiras

Mestre de instituto, fundara a marca Mikkeller xunto co xornalista Kristian Klarup Keller

Hoxe en día, o seu marchamo é garantía de calidade, sabor intenso e riqueza de matices

Bo exemplo é a amplísima gama de variedades de Indian Pale Ale que locen o seu selo

Para gran fruición do meu padal, puiden degustar unhas cantas dun tempo a esta parte

En particular, as IPA americanas monovarietais, como é o caso da Bravo ou a Amarillo

Se o nome da primeira non defrauda os siareiros, o amargor da segunda non fica curto

Ademais, o seu é ouro líquido calidoscópico, variadas sinfonías sen notas que desafinen

Se na Bravo predominan as froitas, na Warrior o seu gusto mesmo recorda o hidromel

Outras cervexas destacables son a IPA e a IPA Dry Hopping da casa española La Cibeles

Ambas as dúas beberaxes artesás son dignas de mentar pola mestría da súa elaboración

A primeira está certamente equilibrada, mentres que a segunda goza dunha maior bravura

Outra IPA peninsular de indubidable calidade é Entropía, da cervexeira asturiana Bayura

De amargor froital, é resultado da acertada mestura de ata cinco tipos distintos de lúpulo

Para rematar, gustaríame salientar o traballo da microcervexeira Bieron Agudelo, de Barro

Os artesáns que a rexentan tiveron a ben crear unha IPA dentro da súa marca Saramagal

Refírome á Stipe, de gusto moi suave, moito máis cá tamén galega Kamek, de Menduíña