Un feito acaecido hai uns días activou unha fatídica conta atrás
Morreu un compañeiro de carreira, David Gil, ao que estimaba
David sempre foi independente, ademais dunha persoa amable
A súa compañía resultaba grata e mantiña o seu propio criterio
Por iso o seu falecemento me doe aínda máis: pola súa empatía
Era alguén con quen non me custaba levarme ou identificarme
E non me ocorría só a min, en vista das múltiples condolencias
Ademais de estudarmos xuntos en Santiago, cadramos en Lugo
De feito, el traballaba ate hai uns tres anos na rúa na que resido
E non era raro cruzármonos e parármonos a parolar de vagar
A súa perda fáiseme aínda máis terrible por unha razón especial
É o primeiro compañeiro da facultade que se me vai para sempre
Así que a noticia da súa morte supuxo algo máis para un servidor
Representa a activación dunha conta atrás cara ao propio final
Hoxe foi el, mañá se cadra outro, e un día destes, un día destes...
Un día destes poderame tocar a min, algo que creo teño asumido
Claro que unha cousa é pensalo e outra ben distinta vivilo na pel
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Paisaxes de Lugo (IX)
Cunha mañá neboenta de finais do inverno no parque de Rosalía dá comezo esta nova entrada sobre as paisaxes lucenses Foi captada ao carón ...
-
Sempre considerei que os meus mellores amigos son meus pais Por múltiples razóns, comezando polo trato que nos demos Meus irmáns sempre os...
-
Boa parte das andainas das últimas semanas dediqueinas a coñecer mellor o Fervedoira Deste río do cinto verde de Lugo unicamente percorrera ... -
Parece que foi o outro día cando fixen vinte anos en Lugo , e resulta que xa pasaron outros cinco Hoxe mesmo, cúmprese un cuarto de século d...
2 comentarios:
A min tamén me impactou a noticia, que ben definiches a David...
E agora fai o favor e desactiva esa conta atrás!
Bks
helena
Mellor será, si, que lle dea a stop a esa conta final. Xa haberá tempo para dar por premido o gran botón vermello.
Publicar un comentario