25 anos en Lugo

Parece que foi o outro día cando fixen vinte anos en Lugo, e resulta que xa pasaron outros cinco

Hoxe mesmo, cúmprese un cuarto de século dende que cheguei a esta cidade, o 5 de xullo do 99

Acabei a carreira un venres, o luns seguinte xa estaba aquí e dende aquela transcorreu media vida

Para aquí veu vivir comigo a miña parella, hai case dúas décadas

Aquí casei tres anos despois, e outros tantos más tarde naceu nosa filla

Fundamos así, Marta e mais eu, un fogar acolledor onde criar a nosa prole

Efectivamente, miña filla é natural de Lugo

Leva toda vida celebrando o San Froilán ou o Arde Lucus

E aquí ten a maioría das súas amizades, coma unha lucense máis

De feito, Selma botou nove anos estudando no barrio da Ponte

Xusto á beira do río Miño, con vista á ponte vella e ás termas romanas

A nosa vivenda ten tamén vistas á muralla romana

E ao redor da cidade contamos cun espectacular cinto verde

Eu non canso de percorrelo unha e outra vez ao longo das estacións

Pero non só puiden gozar das paisaxes ao pé da casa

Para ben ou para mal, o meu choio implica viaxar por toda a provincia

Dun extremo a outro, e máis alá, visitei numerosos lugares en todos os concellos

Iso si, case sempre ás présas, sen poder gozar do momento coma no tempo de lecer

Arriba e abaixo, a propósito disto, vemos o quiosco da praza Maior de Lugo nas festas patronais e no Nadal

Destes 25 anos, levamos xa media ducia protestando pola manipulación nos medios públicos

Principalmente outros tres compañeiros e mais eu seguimos a participar nos Venres Negros de Defende a Galega

E, ao paso que leva, entendo que seguiremos así unhas cantas sextas feiras máis

Tamén nestes últimos anos, padecemos as restricións da pandemia

No meu caso, traballar nun servizo público esencial permitiume, por sorte, facer vida case normal

Esa mesma vida que pretendo seguir facendo, imaxino que nesta mesma cidade, polo menos mentres siga tratando de informar o país