Non somos ninguén
Somos pequenos, diminutos
E tristes como a cor azul
Somos pitufos
Cada quen un distinto
Pero todos iguais
Con cadansúa torre de marfín
Con cadanseu castelo dos pitufos
Benvidos ó meu
Poñédevos cómodos
Isto só acaba de empezar
Éche o que hai
Pero haberá máis
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Barcelona en familia
Vimos de visitar unha das cidades máis fermosas da Península e do mundo enteiro A capital catalá ofrece un patrimonio cultural único, come...
-
Sempre considerei que os meus mellores amigos son meus pais Por múltiples razóns, comezando polo trato que nos demos Meus irmáns sempre os...
-
Esta gran novela conxuga dúas das miñas afeccións, que son Jack London e as traducións ao galego É dicir, o mesmo que A chamada da selva (X... -
Este último ano supuxo unha serie de grandes cambios para a nosa filla Rematou os estudos de Primaria, con boas cualificacións, e comezou ...
Ningún comentario:
Publicar un comentario